Έφτασε η ώρα για τη σύσταση ενός Πανελλήνιου Δημοκρατικού Μετώπου ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού!
Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ
http://stephanosmytilineos.blogspot.com/
Από την Επανάσταση του 1821 μέχρι και σήμερα, ο αγώνας του ελληνικού λαού για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Δημοκρατία, Πρόοδο και Ευημερία, είναι διαρκής και ανεκπλήρωτος. Από τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας μέχρι και σήμερα, φορέας έκφρασης και διεκδίκησης των πόθων αυτών κατέστη η δημοκρατική παράταξη, που ξεκίνησε στη νεότερη ιστορική της διαδρομή ως το κόμμα των Διαφωτιστών (18ος-19ος αιώνας), με πνευματικό της ταγό τον Αδαμάντιο Κοραή, αναγεννήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα με τους Φιλελευθέρους του Ελευθέριου Βενιζέλου, μετασχηματίστηκε στην Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου και, από τη μεταπολίτευση του 1974 και μετά, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου έγινε ο πολιτικός φορέας που συσπείρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων Δημοκρατικών.
Εάν εξαιρέσει κανείς τους Διαφωτιστές, οι οποίοι μετά την απελευθέρωση διώχθηκαν και κυνηγήθηκαν ανηλεώς από τη μοναρχία του Όθωνα και την Ελλαδική Εκκλησία, με αποτέλεσμα ως τη δεκαετία του 1850 να έχουν ουσιαστικά εκμηδενιστεί, τόσο οι Φιλελεύθεροι του Ελευθέριου Βενιζέλου, όσο και η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, αν και ξεκίνησαν ή καθιερώθηκαν μέσα από το εκάστοτε μαζικό-λαϊκό-δημοκρατικό-ριζοσπαστικό κίνημα των εποχών τους, κατέληξαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας δίχως την ικανότητα να συγκινούν κανέναν. Κι αυτό, όχι γιατί δεν εξέφρασαν στις απαρχές τους τα αιτήματα του δημοκρατικού ελληνικού λαού, αλλά γιατί από ένα σημείο και μετά συμμάχησαν με την υπάλληλο των Μεγάλων Δυνάμεων ντόπια Ολιγαρχία και επέλεξαν ως κομματική τους πελατεία την κοινωνική ομάδα των «νοικοκυραίων», δηλαδή την πλέον αναχρονιστική, συντηρητική και εθελόδουλη νοοτροπία εντός της κοινωνίας μας, που δεν κατοικεί στα σαλόνια της Αστικής Τάξης, αλλά υπηρετεί τα σαλόνια αυτά και τέμνει ως νοοτροπία όλες τις τάξεις της ελληνικής κοινωνίας.
Η πορεία του ΠΑΣΟΚΤην ίδια πορεία στα πολιτικά πράγματα της χώρας ακολούθησε και το ΠΑΣΟΚ. Αν και στο ξεκίνημά του ήταν ένα Σοσιαλιστικό, Πατριωτικό, Αντιιμπεριαλιστικό Κίνημα, που κατάφερε να συνθέσει πολίτες από την άκρα Αριστερά μέχρι και το Κέντρο, στην τελευταία του περίοδο, δηλαδή εκείνη του «Εκσυγχρονισμού» του Κώστα Σημίτη, όχι απλώς βρέθηκε στα δεξιά της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά έγινε ο υπερήφανος κύριος εκφραστής του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας. Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, αν και κατάφερε να επιστρέψει στην εξουσία με αριστερή ρητορεία, αριστερό προεκλογικό πρόγραμμα και «πουλώντας» το όραμα της αναστήλωσης των αρχών της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη του 1974, σύντομα έδειξε σε όλους μας το πραγματικό του πρόσωπο: του σοσιαλφιλελευθερισμού, δηλαδή του νεοφιλελευθερισμού με ανθρώπινο προσωπείο.
Τι «είδους» άνθρωποι είναι οι σοσιαλφιλελεύθεροι
Οι σοσιαλφιλελεύθεροι, πολιτικά ερμαφρόδιτοι ή εντελώς απολίτικοι, αποτελούν την «αφρόκρεμα» του μανδαρινισμού, του σχολαστικισμού, του γραφειοκρατισμού και του στείρου τεχνοκρατισμού. Είναι εκείνος ο τύπος ανθρώπου που στη δική μας ιστορία έχουμε συναντήσει ξανά ως Βυζαντινό ευνούχο, Έλληνα γραμματικό στην αυλή του Σουλτάνου, αυλικό στο Παλάτι, μεταφραστή του Γερμανού κατακτητή, δημόσιο υπάλληλο της μεταεμφυλιακής περιόδου. Είναι, δηλαδή, το «μορφωμένο» κομμάτι των «νοικοκυραίων», που επιλέγεται από το πριγκιπάτο της κάθε εποχής για να στελεχώσει τη δημόσια διοίκησή του. Μπορεί σήμερα να εμφανίζονται ως σοσιαλφιλελεύθεροι ή νεοφιλελεύθεροι (να μην ξεχνάμε τη Ντόρα Μπακογιάννη), αλλά στην ουσία είναι οι ίδιοι διαχρονικοί χαρακτήρες, που προσφέρουν άκριτα τις υπηρεσίες τους σε όποιον προστάζει, δίχως ίχνος εθνικής, πατριωτικής ή λαϊκής συνείδησης. Αυτοί, λοιπόν, μας κυβερνούν σήμερα, αυτοί ξεπουλούν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Όμοιοί τους πράττουν παρόμοια και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ότι αυτοί «είναι στα πράγματα», σημαίνει ότι η Δημοκρατία και η Λαϊκή Κυριαρχία έχουν καταλυθεί σε όλη την Ευρώπη.
Το ΠΑΣΟΚ στην ηγεσία του είναι ένα κόμμα τέτοιων ανθρώπων και στην Κυβέρνησή του υπάρχουν -σχεδόν- μόνο τέτοιοι άνθρωποι. Είναι αυτό που λέμε «κόμμα στελεχών», αν και θα ήταν πιο κοντά στην αλήθεια, εάν το ονομάζαμε «κόμμα παραγονταραίων, μανδαρίνων, ευνούχων και γραμματικών». Κι αυτό σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πλέον στο πολιτικό τέλος του, αφού υιοθέτησε τους «νοικοκυραίους», όπως και οι πριν από αυτό Φιλελεύθεροι και Κεντρώοι.
Ο δημοκρατικός λαός αναζητά διέξοδοΕδώ όμως τίθεται ένα τεράστιο ζήτημα. Τι θα γίνει με το δημοκρατικό λαό που ψήφιζε ΠΑΣΟΚ; Τι θα απογίνουν τα εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών που διατηρούν άσβεστη μέσα τους τη φλόγα της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας, της Κοινωνικής Απελευθέρωσης, της Δημοκρατίας; Όλοι αυτοί και ο γράφων μαζί, αισθανόμαστε προδομένοι! Όχι μόνο γιατί μέχρι στιγμής ακολουθείται μία εκ διαμέτρου αντίθετη πολιτική από τις προεκλογικές δεσμεύσεις, μια στυγνή αντιλαϊκή πολιτική που πλήττει όλο τον ελληνικό λαό, εκτός από 100 οικογένειες, αλλά γιατί από τη δημοσιοποίηση άρθρων του Μνημονίου Δανεισμού με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. και μετά, συνειδητοποιούμε ότι η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου έχει άρει την Εθνική Κυριαρχία, υπογράφοντας μία σύμβαση αποικιοκρατικού χαρακτήρα και περιεχομένου. Η Κυβέρνηση αυτή, για να βρει χρήματα να διασώσει το ΕΥΡΩ και όχι την πατρίδα, έχει υποθηκεύσει τους ανθρώπους, τη γη, το υπέδαφος, τη δημόσια περιουσία, την εθνική κυριαρχία, τα πάντα! Η Κυβέρνηση αυτή ΥΠΕΓΡΑΨΕ, μετά το σύντομο «πόλεμο» που διεξήγαγε (εδώ γελάμε), την παράδοση της Ελλάδας και των Ελλήνων στις διεθνείς τράπεζες και στον ιμπεριαλισμό που εκείνες ασκούν. Βεβαίως, ως νεοφιλελεύθεροι - σοσιαλφιλελεύθεροι μανδαρίνοι που είναι, δε «νιώθουν», δεν έχουν τύψεις, δεν «αισθάνονται»… Και φυσικά δεν τους ενδιαφέρει. Εμείς, όμως, που δεν είμαστε σαν κι αυτούς, τι πρέπει να κάνουμε;
Ο άλλος δρόμοςΤην απάντηση ως Έλληνες και Δημοκράτες την ξέρουμε: θα αντισταθούμε! Ναι, αλλά με ποιο τρόπο, είναι το επόμενο ερώτημα. Η αλήθεια είναι ότι από τους ξεπουλημένους -στην πλειοψηφία τους- εργατοπατέρες και από την απαξιωμένη ΓΣΕΕ, δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτα. Άρα, το μόνο που μας απομένει, είναι να κάνουμε ό,τι κάναμε πάντα σε αυτό τον τόπο. Να οργανωθούμε και να δημιουργήσουμε ένα ευρύτατο δημοκρατικό, εθνικοαπελευθερωτικό και πατριωτικό, αντιιμπεριαλιστικό ΜΕΤΩΠΟ, που θα απαιτήσει: α) άρνηση πληρωμής και άμεση διαγραφή σημαντικού μέρους του χρέους και β) άρνηση εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας. Υπάρχει και άλλος δρόμος από το μονόδρομο της Εθνικής και Λαϊκής Υποταγής και αυτός είναι: Άμεση αναδιαπραγμάτευση του χρέους με χαριστική περίοδο, μειωμένα επιτόκια, παράταση του χρόνου αποπληρωμής. Κυρίως, με διαγραφή ενός μεγάλου τμήματος του χρέους που καταναλώθηκε σε έργα τύπου SIEMENS, προϊόντα διαφθοράς και συναλλαγής ή οφείλεται σε τοκογλυφικά επιτόκια. Άρνηση εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας χωρίς φόβο, γιατί το ενδεχόμενο αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ είναι πολύ πιο απειλητικό για την Ευρωζώνη, που θα διαλυθεί, παρά για εμάς. Αυστηρή δημοσιονομική εξοικονόμηση, με άλλες όμως προτεραιότητες, όπως η αγορά εξοπλισμών.
Φυσικά, στον αγώνα μας αυτό δε θα περιοριστούμε εντός των ελλαδικών συνόρων. Μπορούμε και είναι εφικτό, αφού όλη η Ευρώπη περιμένει από εμάς και όλος ο κόσμος έχει το βλέμμα του στραμμένο στην Ελλάδα, να έρθουμε σε άμεση συνεννόηση με τους συμπολίτες μας Ευρωπαίους, που κι αυτοί υποφέρουν από τις ίδιες πολιτικές, για τη δημιουργία ενός Πανευρωπαϊκού Δημοκρατικού Μετώπου, με στόχο την αντίσταση όλων των λαών της ηπείρου μας κατά του νεοφιλελευθερισμού.
Για την Κοινωνική Δικαιοσύνη και την Πολιτική Αρετή
Στη σημερινή εποχή, όπως σε κάθε εποχή, οι αξίες της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και της Πολιτικής Αρετής είναι επίκαιρες. Απέναντι στα πλουτολατρικά καθάρματα της διεθνούς ανεθνικής ολιγαρχίας, στους κερδοσκόπους τοκογλύφους, στους ψυχοπαθείς ιμπεριαλιστές και στους προσκυνημένους «νοικοκυραίους» υπαλλήλους τους, εμείς οφείλουμε να ορθώσουμε ως απάντηση μια νέα μεγάλη δημοκρατική σοσιαλιστική Αριστερά, ένα ευρύτατο ΜΕΤΩΠΟ αντίστασης και ανατροπής, για να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας! Ας μην ξεχνάμε, ότι στον ελληνικό πολιτισμό, του οποίου οι ανθρωπιστικές αξίες γέννησαν το δημοκρατικό σοσιαλισμό, ως πατρίδα εννοούνται οι άνθρωποι, τα παιδιά, τα σπίτια, οι ζωές μας!
Η ιστορία μας, πλούσια από Θερμοπύλες, αλλά και από Εφιάλτες, μας διδάσκει ότι και οι λίγοι, αρκεί να είναι ελεύθεροι, μπορούν να νικήσουν. Μην απογοητεύεστε από τους προδότες και τους συμβιβασμένους, που ολόγυρά σας παπαγαλίζουν δόγματα υποταγής και εθελοδουλίας. Αναλογιστείτε ότι ένας Αθηναίος ολιγαρχικός, ο Ιππίας (γιος του Πεισίστρατου), οδήγησε τους Πέρσες στο Μαραθώνα για να υποδουλώσουν την Αθήνα, ένας άλλος, ο Εφιάλτης, πρόδωσε τον Λεωνίδα. Επί Τουρκοκρατίας πάλι, πόσοι χιλιάδες τούρκεψαν ή υπηρέτησαν τον Οθωμανό τύραννο; Αναρίθμητοι! Θυμηθείτε και από την πρόσφατη ιστορία μας ότι, ενώ κάποιοι έφτιαχναν το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ για να πολεμήσουν τους κατακτητές, κάποιοι άλλοι φόραγαν γερμανικές στολές και υπηρετούσαν στα Τάγματα Ασφαλείας ως δοσίλογοι και μισθοφόροι του εισβολέα. Την πατρίδα αυτή, όμως, δεν την αναγόρευσαν κοιτίδα της Δημοκρατίας, της Φιλοσοφίας, της Λογικής και του Πολιτισμού, ούτε ο Ιππίας, ούτε ο Εφιάλτης, ούτε οι γερμανοτσολιάδες. Πάντοτε την έκαναν σπουδαία και ακτινοβολούσα το φως του Ανθρωπισμού και της Ελευθερίας στην Οικουμένη, οι δημοκρατικοί και αδούλωτοι Έλληνες, που αγωνίστηκαν σε όλους τους αιώνες, από την αρχαιότητα έως και σήμερα, για Κοινωνική Δικαιοσύνη, Πολιτική Αρετή, Δημοκρατία και Εθνική Ανεξαρτησία. Όσοι συμπολίτες αισθάνεστε ότι ανήκετε στους αδούλωτους Έλληνες, να είστε βέβαιοι ότι θα συναντηθούμε στους κοινούς αγώνες και θα νικήσουμε, όπως νικούσαν και οι πρόγονοί μας. Για τους άλλους, τους «απογόνους» του Ιππία, του Εφιάλτη και των Γερμανοτσολιάδων, να ξέρουν ότι η ιστορία διδάσκει ποιο τέλος τους προσμένει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου