Η ΔΕΘ πρώτη μάχη στο νέο γύρο αγώνων

Ταξική Συγκέντρωση το Σάββατο 11 Σεπτέμβρη στις 6.00 μ.μ. στην Καμάρα οργανώνουν πρωτοβάθμια σωματεία, επιτροπές αγώνα και συλλογικότητες της αριστεράς.
Προκήρυξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και παρέμβαση του ΝΑΡ για έναν 2ο γύρο αγώνων
Οι εξελίξεις και τα σχέδια κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, τα νέα μέτρα που θα εμφανιστούν και το προχώρημα των λεγόμενων αντιδραστικών «διαρθρωτικών αλλαγών» απαιτεί τη δράση για ένα δεύτερο γύρο εργατικών αγώνων. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει στη ΔΕΘ μιλώντας για «κοινωνικό πακέτο» και εννοεί νέες ενισχύσεις για τους τραπεζίτες, τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές.
Στόχος του εργατικού και λαϊκού κινήματος πρέπει να είναι η συνολική ανατροπή της επίθεσης απέναντι στους εργαζόμενους, του μνημονίου κυβέρνησης – ΕΕ –ΔΝΤ (παλαιού και «επικαιροποιημένου») και των αντεργατικών νόμων που το συνοδεύουν.
Την αντίσταση και ανάπτυξη της πάλης των εργαζόμενων, δεν μπορούν και δεν θέλουν να την οργανώσουν οι συμβιβασμένες ηγεσίες και οι δυνάμεις που κυριαρχούν στη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Αντίθετα, η ΓΣΕΕ υπέγραψε με το ΣΕΒ την προδοτική συμφωνία για τις ΣΣΕ, υπέγραψε ουσιαστικά το ίδιο το μνημόνιο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Ο υποταγμένος συνδικαλισμός δρα για την αποκλιμάκωση και σχεδιασμένη διάσπαση των αγώνων. Για να αναπτυχθούν αποτελεσματικοί αγώνες πρέπει οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, ώστε να έρθουν στην ημερήσια διάταξη τα εργατικά δικαιώματα που χτυπιούνται βάναυσα (μισθοί, ασφάλιση, σταθερή εργασία, δημόσια αγαθά, δημοκρατία στους χώρους δουλειάς), κόντρα στις απαιτήσεις της κερδοφορίας. Για να μην πληρώσει ο λαός την κρίση, τα ελλείμματα, το χρέος και τους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.
Η ΔΕΘ είναι μια πρώτη πολιτική και κινηματική μάχη στην αρχή ενός δεύτερου γύρου κινητοποιήσεων, και γι΄ αυτό αποκτά σημασία η μαζική και μαχητική εμφάνιση των ταξικών δυνάμεων και της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Οι ταξικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει τώρα να προτείνουν και να οργανώσουν ταξική συγκέντρωση σωματείων, επιτροπών αγώνα, συνελεύσεων βάσης, φοιτητικών συλλόγων, με όρους μαζικού κινήματος, με περιεχόμενο σύγκρουσης και ανατροπής της επίθεσης και όχι μόνο διαμαρτυρίας ή επιμέρους αντιθέσεων. Ανεξάρτητα από τον κυβερνητικό, υποταγμένο, αλλά και τον κομματικό συνδικαλισμό, που δεν κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση, αποπροσανατολίζουν την εργατική πάλη.